Entertain ons met affaires en drama’s, en stop met uw best doen een gewone Nederlandse te zijn
.Maaike Schutten (1976)
Schrijfster en freelance reclamemaakster
Lieve Máxima, beste Koninklijke Hoogheid, ik weet het ook niet precies,
Er was een periode dat ik u dagelijks intensief bestudeerde. Niet vanuit latente stalkbehoeften of ander onhandig obsessief gedrag: ik schreef een roman waarin bakfietsen voorkwamen. En omdat ik die ene foto waarop u en Willem-Alexander plichtmatig lachen in uw tuin met een bakfiets vol prinsesjes een van de koddigste bakfietsfoto’s vond die ik tot dan toe gezien had (samen met een wonderlijk grijnzende hond in een cda-bakfiets, maar dat terzijde), had ik jullie op mijn desktop geïnstalleerd. Toch zeker een kwartier per dag keek ik naar uw echtgenoot met zijn Ivo Niehe-gele jasje, uw ongetwijfeld sportief bedoelde spijkerbroek en de duidelijk nooit gebruikte bakfiets en vroeg ik me af: hoe kan iemand die ooit zo leuk kon dansen met drankjes in haar handen veranderd zijn in een levende Wehkamp-catalogus?
Mijn excuses voor deze opening, Koninklijke Hoogheid. Als Nederlander heb ik de compulsieve neiging om eerlijk te zijn op ongepaste momenten en beschik ik over het talent om constructieve opmerkingen te verpakken in onhandige lompheid.
Wat ik namelijk probeer te zeggen is, dat het helemaal niet nodig is om uw best te doen als ons te zijn. Zo leuk is dat helemaal niet. De helft van ons wil een Nederland zoals het bedoeld is, alsof in 1632 iemand een Worddocument opende met de titel: ‘Nederland, Plan van Aanpak. Versie 1’. En de andere helft van ons wil ons stiekem niet zijn, als we al bestaan.
Naast het schrijven van romans met moderne vervoersmiddelen erin werk ik in de reclame. Een vak waarin wij ons – naast het incidenteel dansen met drankjes in onze handen – bezighouden met strengths en opportunities. En over deze en andere vaktermen wil ik het even met u hebben.
Het lijkt er namelijk op dat zowel uw schoonmoeder als ons parlement niet wil dat uw echtgenoot, gezien zijn handigheidstrackrecord, als koning een rol van betekenis gaat spelen in kwesties die maar enigszins rieken naar formatie of diplomatie. Belgische toestanden, schijnt de premier geroepen te hebben. U zou kunnen zeggen dat het koningshuis daarmee helemaal geen bestaansrecht meer heeft, maar optimistisch als ik ben heb ik het liever over het herpositioneren van de core values. Nieuwe kansen, zeg maar.
Mensen zeggen wel eens dat we in een informatietijdperk leven, maar eigenlijk is het een entertainmentsamenleving. We moeten vermaakt worden, anders bent u ons kwijt. rvd-spindoctoren denken dat bakfietsfoto’s en bungelende plakken koek daar uitermate geschikt voor zijn, maar vergeet niet dat ú het stuur in handen heeft, om maar even in de bakfietssfeer te blijven. Iedere marketingstudent kan vertellen dat u het unique selling point van uw schoonfamilie bent, Koninklijke Hoogheid. En dat het niet de handjes en de hoedjes zijn die onze aandacht vasthouden, maar de grote dingen. De schandalen, de affaires, de bastaarden, de drama’s.
En laat het koninklijke kwaliteitsdrama nou net een van de kurken zijn waar onze entertainmentsamenleving (en de publieke omroep in het bijzonder) op drijft. Jarenlang zit de natie reeds gekluisterd aan series over Mabel of de Willems en iedere zichzelf respecterende acteur heeft uw schoongrootvader al eens gespeeld in zijn jonge, oude of Lockheed-jaren. Probleem is alleen dat het materiaal een beetje opraakt.
Wat ik daarom zou willen adviseren, Koninklijke Hoogheid: grijp die opportunity. Stop met uw best doen een gewone Nederlandse te zijn in sportief bedoelde spijkerbroeken en gooi die gehighlighte haren los voor een stukje storytelling, om het nieuwe lievelingswoord van reclamegoeroes maar eens te gebruiken. Wees daarbij niet bang om het een en ander vet aan te zetten: Bernhard stond ook niet bekend om zijn subtiliteit, evenmin als uw vader, naar ik begreep. Steekpenningen hoeven niet per se, maar zonder buitenechtelijk gerotzooi geen Shakespeare, zeg ik altijd maar. En denk verder out of the box: begin een vete met een familielid naar keuze, neem een discohitje op met Stéphanie van Monaco, probeer de nieuwe Topper te worden, word punk of nudist, raak verdwaald in een semi-religie, houd dat vakantiehuis in Mozambique, leg in de tuin een Neverland-ranch aan en verkoop de filmrechten over uw leven.
Entertainment is een nobel vak, Koninklijke Hoogheid. Vraag dat maar aan uw goede vriend René Froger of aan Linda de Mol, die ongetwijfeld al aast op die filmrechten. Ik hoop u hiermee van dienst te zijn geweest en zet het met plezier allemaal nog even in PowerPoint, als u wilt.
Met zeerwelgerespecteerde groet en een knikje van de knieën, ik weet het ook niet precies,
Uw Maaike